H. Hubertus

Rondom de feest­dag van Sint Hubertus (3 no­vem­ber) wordt in de bis­dom­men van Den Bosch en Breda de ge­dach­te­nis gevierd van de Heilige Hubertus. Wie kent er niet de afbeel­ding van een hert met een crucifix in zijn gewei?

H. Hubertus van Luik

Hubert leefde in de 7^e eeuw. Hij was de zoon van een hertog. Hij werd de 21^ste bis­schop van Maastricht. Hij bracht de bis­schops­ze­tel over naar Luik. Vandaar dat er nu een bis­schop is in Luik. Hij stierf in 727 en werd heilig verklaard op 3 no­vem­ber 743. In 825 wer­den zijn been­de­ren over­ge­bracht naar de abdij van Andage in de Ardennen waar veel gejaagd werd. Later werd het klooster een groot bede­vaarts­oord en werd de plaats­naam veran­derd in Saint-Hubert.

Hubertus­brood

Het gebruik van het gezegende Hubertus­brood komt van het verhaal dat hij een kluize­naar genas van hondsdol­heid met het geven van brood. Het brood werd later niet enkel gegeven aan de mensen maar even­eens aan het vee tegen hondsdol­heid en razernij.

Patroon

Heilige Hubertus is de patroon­hei­lige van jagers, wis­kun­digen, opticiens en metaalbe­wer­kers. Hij wordt ook wel de ‘Apostel van de Ardennen’ genoemd. Tot het begin van de 20^ste eeuw werd hij vooral aan­beden voor het genezen van hondsdol­heid of rabiës. Hier­voor gebruikte men toen de tra­di­tio­nele St-Hubertussleu­tel.

Legende

Terwijl de afbeel­ding mis­schien nog wel het meest bekend is van het logo van Jägermeister, is de legende min­der bekend. Sint Hubertus was als man van adel een verwoed jager. Na de dood van zijn vrouw (die op het kraam­bed stierf nadat ze hem een zoon had ge­schon­ken) stortte hij zich helemaal op de jacht. Toen hij notabene op Goede Vrij­dag op jacht was, kreeg hij een majestueus hert in het vizier. Op het punt dat hij de trekker zou overhalen, keerde het dier zich om en keek hem recht in de ogen. Op dat­zelfde moment verscheen een kruis mid­den boven het gewei en sprak een stem: “Hubertus, waarom verlies je je tijd in derge­lijke bezig­he­den? Als je je niet tot de Heer keert, zul je naar de hel gaan.” Hubertus knielde neer bij het horen van deze woor­den en vroeg wat hij dan moest doen. De stem ant­woordde “Ga naar mijn die­naar Lambertus en doe wat hij u zegt.” Zo luidt de legende van de beke­ring van Hubertus.