Bon Camino

Dat een reis van enkele weken naar Afrika een hele andere kijk op het leven kan geven, ver­telt pater Loek Bosch ofm in het mei-nummer van fran­cis­ca­nen.nl

In Burkino Faso kwam hij mensen tegen die heel arm waren maar wel een enorme familie- en vriend­schapszin had­den. Mensen die tijd maken voor elkaar. Terug­ge­ko­men in Neder­land was het weer hollen, hard werken en geen tijd hebben om kri­tisch naar zich­zelf te kijken.” Moet ik die grote jongen zijn waartoe de samen­le­ving me uitdaagt of is de opdracht die ik bij mijn geboorte meekreeg, wor­den wie je bent, niet meer en niet min­der, gewoon in alle eenvoud. Maakt het uit of je een titel hebt of je veel geld verdient of durf je te leven met jezelf gewoon, zoals je bent?” Hij ging enkele keren te voet op bede­vaart, naar Assisi, naar Santiago de Com­pos­tel­la en naar Rome. Te voet op weg­gaan ver­an­der­de zijn leven.

Net als hij, mogen veel mensen dit ervaren. Te voet op weg­gaan, op bede­vaart is durven leven in af­han­ke­lijk­heid, de vrij­heid ervaren en genieten van de ont­moe­ting. Terug­ge­bracht wor­den tot de essentie van het leven. Een heel een­vou­dig leven dat je ook de kans geeft dichter te komen bij God.

Het is nog niet dui­de­lijk of lan­den als Frank­rijk, Italië en Portugal dit jaar hun grenzen openstellen. Maar zeker in een tijd waarin stress en gejaagd­heid mensen ziek maken of gewoon om wat dichter bij jezelf en de natuur te willen komen, is een voet­tocht een aanra­der. Als de tijd ontbreekt, wordt steeds vaker het traject in stukken gehakt zodat de tocht soms over soms enkele jaren kan wor­den uitgespreid.

Bon Camino!