Vastenoverweging
Tijd voor een reset
Soms moeten we een patroon doorbreken. Wie vast zit in een patroon van te veel werk kan beter tijdig afstand nemen, dan kan een vakantie wonderen doen; wie altijd met een bepaalde negatieve blik een andere persoon bekijkt, moet misschien die persoon eens op een andere manier ontmoeten of zonder oordeel en met alle tijd luisteren naar die persoon om hem of haar te leren verstaan. Wie merkt dat hij altijd voor hetzelfde probleem komt te staan, moet misschien toch een andere aanpak proberen, enzvoorts...
Zo zou ik nog allerlei voorbeelden kunnen noemen van situaties waarin het goed is afstand te nemen en met nieuwe ogen en een ander hart te kunnen kijken, een nieuw begin te kunnen maken.
Tijd voor een nieuw begin
Zo zijn we vandaag ook deze veertigdagentijd begonnen. Die gaat over een nieuw begin, een herijking en herbronning van ons leven, waar dat leven misschien toch sluipenderwijs door iets te veel ik-gerichtheid en materialisme beïnvloed is geraakt.
Misschien cirkelen we te veel om onszelf heen en merken we dat niet eens, zo gaat het vaak. Het is zo menselijk: dat we geleidelijk zijn gaan vinden dat we ergens recht op hebben, dat we geleidelijk iets normaal zijn gaan vinden, waar we vroeger verre van zouden blijven, geleidelijk onszelf nog wat meer gunnen en zo de gerichtheid op ons eigen goede leventje bijna ongemerkt versterken, dat we het geleidelijk normaal zijn gaan vinden dat we altijd zo negatief over die persoon zijn gaan denken en spreken, enzovoorts.
Reset
Eenmaal per jaar krijgen we gelegenheid tot een grote ‘reset’, terug naar de fabrieksinstellingen en die fabrieksinstellingen zijn, die waarmee we geschapen zijn dat we naar Gods beeld en gelijkenis zijn gemaakt. Laat dus het negatieve in jet leven niet gaan overheersen.
Kokosmat
Ik ontmoette iemand die toen hij zag dat ik een geestelijke was zich erover beklaagde dat hij vroeger thuis de rozenkrans moest bidden, geknield op een kokosmat; die negatieve ervaring was leidend geworden en de man had al gaande door het leven zijn geloof verloren. Toch gaat het geloof niet om die kokosmat maar om je persoonlijk contact met de Heer. Laat dus het negatieve, een negatieve ervaring je niet overheersen!
Een vurige atheïst
In Haarlem woont of woonde een man - ik weet niet of hij nog leeft - die vroeger priester is geweest. Op een gegeven moment is hij uitgetreden en de Kerk kreeg van alles de schuld. Als je hem zag begon hij er meteen over. Zo werd hij atheïst met de vurigheid van een missionaris.
Vastgehaakt
Zo kunnen we allemaal op een gegeven moment een haakje krijgen waaraan ons leven vast blijft zitten, een haakje van negatieve gevoelens en die brengen ons in een andere richting. Als we die negatieve gevoelens niet een goede plaats kunnen geven - of dat tenminste serieus proberen -, eten die gevoelens ons als het ware op.
Dan moeten we eigenlijk even ‘resetten’. Dat is de oproep van de Veertigdagentijd: Maak een nieuw begin. Zet stappen om jezelf los te laten en je te kunnen openen. Laat dat negatieve los, geef het af, om je te openen voor iets moois.
Drie thema's
Vandaar die drie thema’s van deze veertigdagentijd:
- Vasten
zo laat je een beetje los wat jij denkt voor jezelf nodig te hebben - Aalmoezen
ook door aan anderen te denken die het minder hebben, laat je jezelf los - Gebed
ook door je tot God te richten, laat je los dat je zelf het middelpunt van alles moet zijn
Aalmoezen, vasten en gebed om wat leger te worden van onszelf en wat voller van de naaste en van God.
+ Mgr. J.W.M. Hendriks