Katholiek Bommelerwaard

Alem • Ammerzoden • Hedel • Heerewaarden • Hurwenen • Kerkdriel • Rossum • Velddriel • Zaltbommel








Delen:
meld deze pagina op Twitter meld deze pagina op Facebook
Volgen:
link naar de RSS Feed van de laatste nieuwsberichten volg Katholiek Bommelerwaard op Twitter volg Katholiek Bommelerwaard op Facebook

Brood van het Leven - Sacramentsdag 2020

Tiende woord van bemoediging

gepubliceerd: woensdag, 10 juni 2020
foto: Wim Koopman
Brood van het Leven - Sacramentsdag 2020

Recent hebben wij het Pinkster­feest gevierd. De Heilige Geest maakt de leer­lin­gen van Jezus die bang zijn voor de toe­komst tot en­thou­siaste mis­sio­na­rissen. Te beginnen met Jeru­za­lem maar, al spoe­dig, klinkt in het gehele Mid­del­landse Zeegebied de bood­schap van de opstan­ding. Christus, gestorven aan het kruis, is de Levende. En mensen wor­den opge­roe­pen om hun leven te verbin­den met Hem.

Chris­te­nen spreken, om het met een knipoog te zeggen, heel beleefd over het Godsgeheim. Niet met twee maar zelfs met drie woor­den. Afgelopen zon­dag hebben wij de drie-ene God gevierd. Als Vader, Zoon en Geest. In kracht van de Geest kunnen wij Jezus herkennen als Gods Zoon en door de Zoon ont­moe­ten wij de liefde­volle en ver­ge­vende Vader. Ik hoop dat u afgelopen zon­dag het feest van Gods Drie­vul­dig­heid met vreugde en ook dank­baar hebt kunnen vieren. Dank­baar dat wij deze God hebben leren kennen en Hij zijn zorgende en be­scher­mende hand op ons heeft gelegd.

Hervat­ting van het com­mu­ni­ce­ren

Ko­men­de zon­dag viert de Kerk Sacra­ments­dag. Juist dit jaar zal dat een gedenk­waar­dig feest wor­den. Er zal immers weer communie wor­den uit­gereikt. U weet dat vanaf half maart de corona­cri­sis ons heeft ge­dwon­gen om in gesloten kerk­ge­bouwen de Eucha­ris­tie te vieren. Maar maat­schap­pe­lijk en ook ker­ke­lijk zijn er gelukkig ver­soe­pe­lingen moge­lijk. Vanaf 1 juni, de ge­dach­te­nis van Maria als moe­der van de Kerk, vieren wij weer met open kerken en zijn 30 gelo­vi­gen welkom.

Vanaf 1 juli zullen wij, als er geen dra­ma­tische dingen gebeuren, met 100 gelo­vi­gen kunnen vieren. Ko­men­de Sacra­ments­dag zal na drie maan­den weer de moge­lijk­heid wor­den gebo­den om de Heilige Communie te ont­van­gen. Ik besef dat veel katho­lie­ken, door het afzien van de sacra­men­tele communie, een groot offer hebben moeten brengen. Maar zij deden het om de bescher­ming van de ge­zond­heid en vei­lig­heid van onze naasten.

Sacramentsdag 2020Doordat het virus nog onder ons is, zijn met name rond de communiegang vanaf 14 juni door de Neder­landse bis­schop­pen spe­ci­fie­ke rege­lingen getroffen. Som­mi­ge pries­ters en andere gelo­vi­gen beleven de nieuwe regel­ge­ving als kli­nisch die de inten­si­teit van het moment kan verstoren. Ik ben niet ongevoelig voor dit bezwaar maar wil nogmaals de nadruk leggen op het feit dat onze geloofs­ge­meen­schap geen bron van besmet­ting mag zijn. Optimale hygiëne moet in de hui­dige omstan­dig­he­den het parool zijn.

Levens­reis

Ons leven wordt wel eens voor­ge­steld als een reis. Om mens te blijven hebben wij op deze levens­reis ook momenten van rust en be­zin­ning nodig. Wij kunnen dan kijken welke weg wij hebben afgelegd en wat er nog komen gaat. Voor rooms-katho­lie­ken vormt de Eucha­ris­tie een pleister­plaats bij uitstek. Voor Gods aange­zicht komen wij samen om ons leven te over­denken. Wij vieren de grote daden van God in de ge­schie­de­nis van Israël en in Jezus Christus. En wij ver­trouwen ons leven toe aan Gods lei­ding. Wij vieren de zelfgave van Christus en delen in Gods bevrij­dende liefde in zijn Zoon

Maal­tijd, offer en verbond

Iedere Eucha­ris­tie heeft ver­schil­lende dimensies. Veel katho­lie­ken in ons bisdom beleven de Eucha­ris­tie, zo vermoed ik, primair als een maal­tijd. En daar is niet mis mee. Want tij­dens ons samen­ko­men wordt immers het laatste Avondmaal geactualiseerd. Tijdens die maal­tijd met zijn vrien­den heeft Christus de vie­ring van de Joodse Paas­maal­tijd omgebogen naar zich­zelf. De God die slaven bevrijdt, is in de Zoon zicht­baar gewor­den. In Hem schenkt God be­vrij­ding aan mensen die gevangen zijn in liefdeloos­heid. Hij doorbreekt de macht van de dood en schenkt uit­zicht op eeuwig leven. En Hij maakt mensen vrij tot liefde­volle dienst­baar­heid.

Iedere Eucha­ris­tie vieren wij ook de offerende zelfgave van Christus. Zijn hele bestaan wordt bepaald door de dienst­baar­heid van de Vader en alle mensen. Tijdens het laatste Avondmaal wordt dat in beeld gebracht. Brood wordt gebroken en wijn gaat rond als teken van delende, schenkende en ver­ge­vende liefde. Een dag later zal op Golgotha het lichaam van de Heer wor­den gebroken. Het gaat om de totale offergave van Christus. Jezus schenkt zijn leven als con­se­quentie van zijn trouw aan de roe­ping van de Vader. Tijdens de vie­ring van de Eucha­ris­tie wordt het ene unieke offer van Christus, in kracht van Gods Geest, te­gen­woor­dig gesteld.

De Eucha­ris­tie vormt de bezege­ling van het nieuwe verbond tussen God en de mensen. Maal­tijd, offer en verbond zijn zo centrale aspecten van de Eucha­ris­tie. In een rituele maal­tijd wordt het verzoenende le­vens­of­fer van Christus te­gen­woor­dig gesteld. Wij wor­den opgeno­men in het nieuwe verbond dat God in Christus met ons gesloten heeft. Iedere keer als wij de Eucha­ris­tie vieren is de Heer ons liefde­vol rakelings nabij.

Eucha­ris­tie en diaconie

Afgelopen zater­dag mocht ik in de ka­the­draal vijf mannen, op weg naar hun diaken­wij­ding in het najaar, aanstellen tot acoliet. Als acoliet zijn zij ge­roe­pen tot de dienst van het altaar en mogen zij de communie, het Brood van het leven, uit­de­len aan hun broe­ders en zusters. Eucha­ris­tie en diaconie hebben alles met elkaar te maken. Vanuit zijn ver­bon­den­heid met zijn Vader vergeeft en geneest Christus mensen. Hij is nabij aan allen die zwak en kwets­baar zijn. Ieder die zich inlaat met Hem en Hem viert in de Eucha­ris­tie als gevaar­lijke her­in­ne­ring (Johann Baptist Metz) wordt uitgedaagd om zelf solidair te zijn met de kleinen en kwets­ba­ren, dichtbij en ver weg. Met al degenen die geen helper hebben. In hen ont­moe­ten wij immers de Heer zelf. (vgl. Matheus 25, 31-40).

Tot slot

Ik wens u een bij­zon­dere Sacra­ments­dag 2020. Dat de ont­moe­ting met Christus in Woord en Sacra­ment u vreugde mag schenken. In kracht van de Eucha­ris­tie, als bron en hoogte­punt van chris­te­lijk leven, kunnen wij onze katho­lie­ke geloofs­ge­meen­schap gestalte geven en ver­der opbouwen.

+ Mgr. dr. Gerard de Korte
bis­schop van ’s-Hertogen­bosch





 

 

Home

Nieuws

Agenda

Contact

Ik wil

 

Mijn kindje laten dopen
De Eerste H. Communie
Het H. Vormsel
Trouwen
Biechten
Ziekencommunie
Ziekenzalving
Uitvaart regelen
Misintentie opgeven
Meehelpen in de parochie
Inschrijven in de parochie
Adreswijziging doorgeven
Doneren
Een kerk gebruiken

Ik zoek

 

Adressen
Jeugdactiviteiten
Gezinsviering
Parochieblad
Kinderpagina
Catechese
Alphacursus
Koor
Begraafplaats
Misboekje
Op Trefwoord

Vieringen

 

Alle vieringen
Alem
Ammerzoden
Hedel
Kerkdriel
Rossum
Velddriel
Zaltbommel
Doopvieringen
Eerste H. Communie
Vormselvieringen
Ouderenvieringen
Oecum. vieringen
Intenties
Vaste vieringen

Sacrament

 

Doop
Eerste H. Communie
Vormsel
Biecht
Huwelijk
Ziekenzalving
Uitvaart

Algemeen

 

Geschiedenis
Franciscus
Pastoraal team
Bestuur
Pastoraatsgroep
Parochieblad
Adressen
Documenten
Tarieven
Veelgestelde vragen
Links
Sociale media
Privacy
Disclaimer